Vooraf…

We hebben pas geboekt vanaf vrijdag de 15e en ik moet morgen nog een dagje werken, maar we beslisten toch om de 14e reeds rond een uur of 4 – direct na het werk – te vertrekken naar Manosque. Helaas is er om 15u nog een trainingsessie gepland maar ik hoop dat ze goed getimeboxt wordt zodat we zonder al te veel vertraging kunnen vertrekken. Op deze manier kunnen we de kleine 1100 km in 2 keer afleggen – rustig en relaxed – en nemen we een overnachting in het Fast-hotel in de buurt van Dijon. En voor 39€ moeten we ’t ons niet laten hé. 🙂 De weersvoorspelling ziet er alvast veelbelovend uit.

Dag 1 – De heenreis

Vanmorgen was ik al rond 7h45 op kantoor. Héél vroeg voor een dag waarop geen papieren krant wordt gemaakt. Gisterenavond heeft Diane nog naarstig ingepakt en klaargezet en voor ik ging werken heb ik zelfs eerst nog de koffers (valiezen) in de koffer (van den otto) gepropt. De laadruimte van de S60 is véééééél kleiner dan wat we gewoon waren in de Insignia, maar soit. Voor die paar keren dat we op vakantie gaan. 🙂 (Het uitlopen van ) de trainingssessie op het werk baarde me zorgen. Ik probeerde alsnog de sessie te vervroegen en gelukkig werd een andere meeting geannuleerd waardoor deze sessie net na lunch kon aanvangen. M’n bezorgdheid was onterecht want niettegenstaande de training gisteren ruim 2 uren duurde, was’t vandaag al geklonken op amper 40 minuutjes. Ik had Diane dan gezegd dat ze me mocht komen oppikken tussen 15u30 en 16u… Tegen 15u kreeg ik al een sms dat ze vertrokken was, tegen 15u15 stond ze er al… Foei! Na de gebruikelijke file aan het Leonard-kruispunt en een paar vertragingen in Wallonië tijdens de spitsuren (er zijn dus blijkbaar wel Walen die werken, tenzij het Vlamingen op doorreis waren… Da kon ook :p) In Etalle maakten we een tank- & plaspauze. We waren nadien vrij snel Luxemburg door, maar daarna wilde het maar niet vlotten.

Tot Nancy (allee, waar de Péage begon) was’t steeds afwisselen tussen 90 & 110 km/h. En ’t was dan ook nog vrij druk.

Eenmaal op de Péage was’t al veel rustiger en kon de cruisecontrol eindelijk op 130! Rond 21:30 waren we in Dijon en konden we inchecken in het Fast-hotel. Manmanman wasda?! Maar allee, voor 39€ voor ons 2 zullen we maar niet te veel klagen.

 

We zijn nu halverwege, morgen nog een dikke 500 km.

Sloppel!

Dag 2 – Aangekomen!

Vanochtend stond de wekker om 6u30 zodat we tegen 7u konden gaan ontbijten. In’t passeren de koffers ingeladen. Na de croissant en het kwartje baguette snel tandjes gepoetst en tegen 7u45 waren we al terug de baan op voor een ritje van 540 km. Onderweg opnieuw langs de kassa van de péage moeten passeren : Om 13u stipt stonden we al in Ingechecked en al te blinken in onze kamer.
In totaal hebben we 1095km afgelegd in 10u17. Als da nie flink is, en zuinig vooral (vergeleken met de Insignia die 6.8l/100km drinkt). Na de boterhammetjes (van gisteren) die we spaarden voor deze middag, trokken we naar Sisteron. We brachten een blitsbezoek aan de Citadel. Dag op dag 70 jaar geleden werd ze gebombardeerd. In’t filmpje die we hierover zagen zou dat gebeurd zijn om 15u30… En wij zaten precies op dat uur naar dat filmke te kijken… Als dat geen historisch moment is… Nadien naar Digne-les-bains voor een nog blitser-bezoek, maar waar we na een korte wandeling kozen voor het diner.

Dag 3 – Gorges du Verdon (nord)

Vannacht heeft Diane blijkbaar goed doorgewerkt aan de blog. Ze kwam zich rond den tweëen naast mij neder vleien en had bijgevolg een korte nachtrust. Ik daarentegen kroop in de nest rond elven en sliep als een blok beton en was bijgevolg heel goed uitgeslapen toen we om 8u naar het ontbijt trokken. Plan was vandaag de Gorges du Verdon met de wagen te verkennen, en we zouden ook een sportievere inspanning leveren door le Sentier de Pêcheurs te wandelen, een lus van 6km, volgens de boekskes 3uur…

Na kleine inkoop van een ‘overlevingspakket’ en een tankbeurt aan de supermarkt konden we op weg.

Aan La Colle de l’Olivier parkeerden we de wagen en begonnen om 12u stipt aan onze wandeling.

Volg de gele lijn.

40 minuutjes later stonden we al met onze voeten bottinnen in de Verdon.

De terugweg was zwaarder : er waren klauterpartijen aan metalen kabels en een steile beklimming langs door een kabbelend beekje…

Tegen 15u waren we terug aan de wagen. De boekskes zijn dus just! Na een korte lunchpauze (we hebben een beetje op z’n Hollands kampeerstoeltjes uitgeklapt en de koelbox geopend) trokken we opnieuw de wijde wereld in…

Prachtige natuur, zelfs een drietal arenden gezien.

De plannen om ook de zuidkant vandaag nog af te werken hebben we helaas moeten uitstellen, maar wees gerust, van uitstel komt geen afstel!!!!

We waren pas om 20u terug op de kamer. Na een snelle douche namen we het avondmaal bij Patacrepe, hier vlakbij het hotel. Chaos alom. We bestelden een aperitiefje, een hoofdschoteltje en een bijhorend drankje… Onze bestelling werd in deze volgorde aan tafel gebracht : karafje water, hoofdschotel, aperitief (als de hoofdschoteltje al half op was) en dan … euhm niks meer. De wijn en het pintje waren blijkbaar gestraft en hebben onze tafel nooit bereikt… Ze zijn wél op de rekening geraakt, da was dan toch al iets.

Nu zitten we met een pousse-cafeeke in de lobby van ’t hotel aan deze blog te werken… Mijn werk zit erop, jullie wachten nu nog op de foto’s die mijn vrouwtje voor haar rekening neemt.

Sloppel

Dag 4 – Gorges du Verdon (Sud)

Vandaag stond de rive gauche van de Gorges op’t programma, evenals een duik in de Lac du Saint-Croix. Eerste dilemma… Eerst afkoelen? Of eerst de zuidelijke Gorges? Eerst de rit dus. Het zuidelijk traject is een stuk langer dan het noordelijk traject en volgens de kaarten is de rivier gedurende tientallen kilometers niet te zien vanaf de zuidelijke route. Om dit traject geen 2 keer te moeten afleggen (heen & terug) kozen we ervoor om voor de heenreis naar het vertrekpunt (Pont de Soleil) de noordelijke route te nemen.

De uitzichten langs de zuidkant zijn niet te vergelijken met de noordkant, al zijn er ook wel mooie passages. Ongeveer halverwege begin je flardjes van de Verdon te zien.

We passeren langs het stadje Trigance.

Dit gedeelte van de gorges ligt op het grondgebied van de Var.

Allee zoeteke, doet ne keer voesj!

                   

Iets later neemt het zicht op de Lac du Saint-Croix de bovenhand.

Rond 16h30 zochten we een plekje op het keienstrand aan het meer. De temperatuur van het water was zeer aangenaam, eigenlijk wel ‘warm’.

Iets na zessen kraamden we op en reden we terug naar het hotel. Onderweg mooie zandstranden gepasseerd… Zal voor een volgende keer zijn.

Na snelle douche namen we het diner in Le Criée, een visrestaurantje op een steenworp van ons hotel. Onze kamer heeft er zicht op 🙂 Best lekker gegeten, pousse-café nemen we op de kamer. Slaapwel!

Dag 5 – Castellane & Grasse

Na het ontbijt naar de supermarkt achter brood en water voor de lunch (euhm… Aan de grapjassen die insinuaties willen maken over water en brood… Er zat nog genoeg kaas in de koelbox…)

Tegen 10h30 vertrokken naar Castellane, volgens de gps zouden om 11h45 op bestemming moeten zijn… Maar dat was zonder de Italiaan met mobilhome gerekend waar we 40 minuten achter zaten aan 30km/h. Geen mogelijkheid tot inhalen en de macho – die waarschijnlijk zijn rijbewijs bij ne pak Panzani heeft gekregen – vertikte het om zelf aan de talrijke parkings aan de kant te gaan om de file van enkele honderden meters even te laten doorgaan… Pas 10 km na de Gorges van de Verdon – als de wegen al toelieten om in te halen – ging pummelmans aan de kant. Aankomst Castellane 12h30!

Na een korte wandeling in de oude stad en de klim naar het kapelleke op de rots lunchten we aan de petanquebaan van Castellane.

Dan zetten we koers naar Grasse (gekend voor zijn parfums) waar we na een korte slenterbeurt een parfumfabriek bezochten.

Bij de sieste parfuméé werd er regelmatig parfum over het pleintje verneveld.

De kathedraal van Grasse.Het parfum-museum van Fragonard.
Tegen 18h30 ging da spel dicht en trokken we huiswaarts over Cannes. Jammer dat we al zo laat waren of we hadden de Canners met een bezoekje vereerd.

Om 20h45 in de kamer, om 21h10 zaten we gedoucht en fris in het restaurant. Wat een tegenvaller was dat. Sfeer en gezelligheid 2/10, bediening 1/10, het eten zelf – los van het feit dat wat we wilden eten niet meer kon genomen worden – 3/10. Boertigheid van het personeel : 10/10. Wijn 0/10 (tenzij ochtendurine van een zwanger koebeest hip geworden is…) Nog een chance da we van’t hotel een kortingsbon van 15% kregen… Algemene score 2/10…

Sloppel

Dag 6 – Aix-en-Provence & Marseille

Vannacht knalfeestje meegemaakt. 1 luide knal en dan oorverdovende stilte gedurende een paar seconden… En dan… Pikkedonker en de hemelsluizen wagenwijd open. Manmanman, daar kunnen ze bij ons nog iets van leren zelle.

Bon! Terug naar de orde van de dag.

Vanochtend was’t hier nog zwaar bewolkt en trokken we naar Aix-en-Provence waar een stralend zonnetje ons feestelijk heeft onthaald.

Het was file aan de Applestore…

Na een korte wandeling vertrokken we naar Marseille voor een iets langere wandeling. Ik denk dat het daar nog niet had geregend. Zo doef! Pf

Om 18u al terug thuis. Rustig avondje in le Patacrêpe…

Slaapwel!

Dag 7 – Manosque – Lac du Sainte-Croix

Rustig dagje vandaag. Eerst een korte verkenning van het dorpje waar we verblijven. Daarna trokken we naar de oevers van het meer voor een luie namiddag. Na de piknik onder de boom met zicht op de ‘landingsbaan’ en het meer trokken we ons badpak aan voor een dutje op het strand. Het zandstrand blijkt niet echt een zandstrand, maar dat kon de pret niet bederven.

Tegen vijven keerden we terug langs de andere kant, wat voor ons nog onontgonnen gebied was. Het was de moeite om de omweg te maken omwille van de mooie vergezichten en de lavendelvelden.

In’t passeren een leuk restaurantje gezien in Gréoux-les-Bains. La Crémaillère. Maar eerst gaan douchen en dan 12 km terug voor het diner. Het was werkelijk fantastisch lekker. De combinaties die we kregen waren mooi op elkaar afgestemd! Een aanrader!

Morgen onze laatste dag hier… Weten nog niet wat we gaan doen… Maar dat zijn zorgen voor na’t ontbijt…

Dag 8 – Nice

We wisten gisterenavond nog niet goed wat we vandaag zouden doen… Maar vanochtend kozen we voor Sainte-Maxime. Na het ontbijt-ritueel en het gebruikelijke supermarkt-bezoek trokken we naar het zuiden. Maar een dik half uur van onze bestemming wijzigden de plannen en werd de gps ingesteld op Nice. Very Nice 🙂

Na de lunch in Cannes en een flinke wandeling in Nice denken we dat we ons genoeg hebben ingeleefd in het kakmadam- en kakmijnheerschap en trokken we rond zessen huiswaarts hotelwaarts.

Koen raakt al goed gewoon aan zijn Liber-T badge… Moet just nog leren dat je niet voor elk Péage-loket aan 30km/u mag doorrijden om te betalen… De Volvo wist al helemaal niet wat er aan de hand was en besloot dan maar zelf – keihard – in de remmen te gaan… Gelukkig… Wat zou da kosten, zo’n slagboom?

We konden rond 20u30 plaatsnemen aan de feestdis van het visrestaurant om de 23e verjaardag te vieren van mijn lieve, knappe echtgenote.

Het pousse-caféeke is nefast voor de inspiratie… Zodus, slaapwel volgertjes.
We maken ons klaar voor de terugreis…

See ya!

Dag 9 – De terugreis

Om 10h30 trokken we – opnieuw na een tankbeurt en de gebruikelijke lunch-inkopen – de baan op. Volgens de GPS zouden we rond 21h15 moeten thuis zijn en 1102 km achter de kiezen hebben.

Vanaf Aix-en-Provence tot Lyon was het verkeer een ramp. Van de ene file in de andere.

Bovendien stonden alle parkings onderweg tjokvol met gelijkgestemde zielen met volle blaas die de files beu waren. We waren 3 uur onderweg en hadden amper 160 km afgelegd… Het enige positieve was dan dat we met de Liber-t badge geen file hadden aan de Péage… Dat scheelde dan weer 5 à 10 minuten…

Net voor Lyon was er nog een melding van een file van 19 km. We konden gelukkig een kleine omweg maken rond Lyon van hoop en al 12 km, maar hiermee wonnen we wel heel wat tijd.

Net voorbij Lyon, rond 16u, stoppen we aan een rustplaats en besluiten we om onze lunch te nuttigen.

De ganse weg stralend zonneke.

Omstreeks 19u20 besluiten we om ons nog een laatste maal aan kant te zetten voor de avond-pick-nick. Het begint toch al af te koelen.

Vanop de parking hebben we mooi zicht op de zon die zich verstopt achter de wolken.

Vanaf Metz opkomende donkere wolken.

Rond 21u30 bereikten we Belgische grens en geloof het of niet… de eerste regendruppels verwelkomden ons al. In Arlon was’t al drasj national… Pfff!

Om 23h15 parkeerden we de wagen op de oprit. Vrouwtje vulde al direct het wasmasjien.

Slaapwel allemaal.