Nog snel een gastronomisch tussendoortje gepland…
… voor het jaar om is. Mooie promotie bij Travelbird, deze konden we niet laten liggen.
Dag 1 : Ternat – Rouffach
Zoals gebruikelijk bij de lamzakken die ’s morgens niet klaar geraken geraakt, stond de wekker om 7u00 om tegen 9u00 zeker te kunnen vertrekken. Driewerf HOERA want ik was al klaar om 8u45 🙂 Helaas was de auto aangevroren en gingen sommige portieren niet meer open. De chauffeurskant was wél van goede wil. De auto al gestart en alle blazers vollenbak gezet. Ondertussen een korte babbel met de buurvrouw gedaan, en tegen dat ons madam klaar was, was haar portier ontdooid en kozen we om 8u52 het ruime sop de snelste weg op de GPS.
Eerst een tussenstop in Etalle om Mr V. vol te tanken, en dan voluit voor de eindbestemming te gaan. 
Onderweg varieert de temperatuur van 2° naar 5° naar 8°. Regen en zonneschijn wisselen elkaar af. Mooie landschappen.
Rond 12h30 begonnen de maagjes te knorren. De bokes met gebakken eitjes smaakten verrukkelijk. In tegenstelling tot onze andere reisjes moesten we ze deze keer in de wagen verorberen.
Iets na 15h arriveren we op onze bestemming : Hostellerie à la Ville de Lyon in Rouffach.
Na het inchecken verkennen we het stadje – denk dat we ongeveer 5km gestapt geslenterd hebben.
Nadien trekken we ons effe terug in de bar en bestellen een “Apéritif du saison” : Crémant d’Alsace met een scheutje vanille en een toefke Citron Vert. Keilekker… Hebben ons er nog eentje besteld want anders zouden we scheef lopen.
Het diner zat mee in het arrangement. Was best lekker, maar weinig… zelfs voor een cavia of een muis…
Sloppel!
Dag 2 : Route des vins d’Alsace
Allebei slecht geslapen vannacht. Denk dat de wijn aan tafel geen zak waard was. Allebei de ganse nacht hoofdpijn. Amper een paar uurtjes geslapen. Heb rond een uur of 4 ne keer gepiept door de rolluik en er viel persies wa neerslag.
Vanmorgen lag er een kleine 5cm sneeuw, maar tijdens het ontbijt begon het dan te regenen en binnen de kortste keren werd het witte tapijt herschapen in een vuil grijs papje.
De planning van vandaag : eerst naar Pfaffenheim waar we bij Rieflé zouden langsgaan om een paar fleskes dozekes Pinot-Gris en Gewürztraminer aan te kopen; maar die waren met verlof. Bij het uitrijden van het domein stond de eigenares ons te wenken aan haar raam : ze hadden slechts 1 week verlof per jaar, en da was nu net deze week. Ze was evenwel bereid snel onze bestelling klaar te zetten, maar zonder proeverij zagen we dat niet zitten en trokken dan maar verder – nuchter dus 🙂 .
Onderweg viel heel hard op dat alle wijnboerkes in Pfaffenheim gesloten waren. Jammer maar helaas. We besloten dan op de Route des vins d’Alsace te volgen van noord naar zuid. Supergezellige, knusse, mooie wijndorpjes hebben we bezocht. En ik denk niet voor de gezelligheid de kerstverlichting nodig was… Onderweg hebben we slechts een handvol open wijnhandelaars gezien… Jammer…
Rond 11h een stop gemaakt in een mooie knusse herberg voor een koffietje en een piske. Eigenlijk was enkel de brasserie open, maar omdat we het zo mooi vroegen, heeft de bazin ons toch twee koffietjes gebracht. Op de deur in de drankgelegenheid hing een tekening van de ‘Route des vins d’Alsace’. Snel een foto’ke genomen kwestie van onze weg niet kwijt te spelen.
Onderweg in één van de vele dorpjes bij de bakker/traiteur twee heerlijke stokbroodjes laten beleggen.
We waren iets na vijven terug in’t hotel. Eerst een apéritif de saison en dan een douchke.
We maken ons op voor een dineetje bij Philippe Bohrer, wijnboer en hoteluitbater…
See ya!
Sloppel
Dag 3 : Rouffach – Ternat
Na een heerlijk en licht diner gisterenavond en een rustige avond op de kamer sliepen we al stukken beter dan de eerste nacht. Wel tegen vijven moeten opstaan om het raam te sluiten wegens de storm. Het had wat gesneeuwd en de wegen lagen er spekglad bij… Slecht nieuws voor de terugreis. We zien wel na het ontbijt.
Dankzij de Franse efficiëntie zagen de wegen er na het ontbijt al heel wat meer berijdbaar uit. Na de verhalen van dichtgesneeuwde wegen en overnachtingen in de wagen besloten we rond 10 om niet meer op avontuur te trekken naar het zuiden, maar de terugreis aan te vatten. Ondertussen viel er geen neerslag meer. Op een paar kleine trajecten na lagen de wegen er heel goed bij.
In België was ’t natuurlijk anders, in de walen vonden ze blijkbaar dat de vlamingen niet genoeg meer sponsorden en was slechts anderhalve in plaats van 2 rijvakken vrijgemaakt. Maar soit, we zijn nog voor den donker thuisgeraakt, en da was’t belangrijkste.
Sloppel