We moe(s)ten nog 15 dagen verlof inplannen…

… en op die paar losse flodders na – waarop we vrij nemen voor dins- en woensdag-tochten met de wandelclub – was er nog ruimte voor een extraatje… Ne keer zot doen lijk da ze zeggen… En hupla, we logeren binnenkort een week In de Big Apple, the City That Never Sleeps… Wie had dat ooit gedacht? Wijzelf ook niet!

Enfin… We tellen af! Jullie toch ook? 🙂

Hoe het begon…

Diane’s smartphone gaat al 4 jaar mee. Met al die updates wordt het ding trager en trager. Ze kijkt nu al een paar maand uit naar de nieuwe iPhone, maar ze wist niet goed waar ze die zou aankopen. Toen ik eergisteren vroeg “Wat als… we je nieuwe iPhone in New York zouden gaan halen?” dacht ze dat het een grapje was :). “Maar ik maakte helemaal geen graptje!!!” Bovendien was dit de geplande bestemming voor de huwelijksreis, maar door omstandigheden is’t er destijds niet van gekomen.

’s Avonds de vluchten en tarieven bekeken, evenals de haalbaarheid van de formaliteiten (onze reispas is al een paar jaar vervallen). Beschikbare hotels zijn er nog genoeg, maar de vliegtickets baarden me meer zorgen. De keuze was al beperkt, hier mogen we zeker niet treuzelen… Aie, als we die week willen vertrekken waarin we allebei geen enkele professionele verplichtingen hebben, tja, dan wordt die verlofaanvraag nu écht wel dringend. Mijn collega’s doen – doorgaans 🙂 – niet moeilijk, mijn verlofaanvraag was officieus al snel in orde; de officiële aanvraag nog niet, maar daar lag ik niet wakker van. Bij Diane lag het wat moeilijker. Ze had heel wat overtuigingskracht nodig om alsnog haar laatste 15 dagen rechtmatige vakantie te mogen nemen, alhoewel dit zelfs wettelijk verplicht is, maar soit. Nu moet ze die dagen nog concreet gaat inplannen. Daar gaan we weer… ’s Morgens nog eens gaan aandringen bij hare chef. Tegen ’t einde van de werkdag kregen we dan toch positief nieuws. Direct de vlucht vastgelegd bij Brussels Airlines. Onderweg naar huis pasfoto’s laten maken. ’s Avonds Booking.com platgesurft en een hotelletje geboekt vlakbij Central Park.

Gelukkig kunnen we in Ternat 1 keer per week buiten de kantooruren in’t gemeentehuis terecht; Onze biometrische reispas is aangevraagd. Bij mij was’t een fluitje van een cent, maar ons madam haar vingerafdrukken waren een probleem. Gelukkig heeft z’er aan elke kant 5, er zal wel eentje goed zijn zeker?

Een tijdloze musical op Broadway hoort er ook bij…

… en we hebben zelfs de tickets al 🙂

Vooraf nog wat kennis opdoen…

Ik heb van mijn wederhelft de opdracht gekregen om zoveel mogelijk te lezen over New-York. Naar eigen zeggen valt hij reeds na één bladzijde tekst in een diepe coma. Maar ik neem deze taak graag op mijn tengere schoudertjes. Er resten mij net geen veertien dagen meer, dus zal ik er maar vaart achter zetten.

De Capitool gids die al sinds 2011 in de kast lag te rotten werd vanonder het stof gehaald. Ik ben ijverig beginnen lezen. Het is te hopen dat ik er doorheen geraak en dat ik er acheraf nog iets van onthouden heb 🙂

Nieuwe attractie 🙂

One World Trade Center open voor’t publiek… Benieuwd hoe lang men hier zou moeten aanschuiven…

Administratie…

Administratief gezien zijn we er helemaal klaar voor : De dollars zijn aangeschaft, de reispassen zijn in ons bezit en onze aanvraag om de States binnen te mogen is goedgekeurd.

New York Pass…

Met de New York Pass kunnen we méér dan 80 bezienswaardigheden bezoeken, en krijgen we in een aantal stores korting. Toegegeven, de NYP is niet van de goedkoopste, maar als we ons bezoek zorgvuldig plannen zal de kostprijs van deze Pass snel terugverdiend zijn. Bovendien kan je bij sommige attracties de lange wachtrijen skippen, al denk ik dat dit een relatief gegeven is… Zeker wanneer iedereen zich zo’n pass aanschaft. Enfin, de Pass is besteld en kan afgehaald worden bij aankomst in de Joesteetet Naits. Voor snelle verkenning tijdens de 1e dagen namen we er nog Hop-On Hop-off-tickets bij. Zo zien we onderweg de stad niet alleen ondergronds. 🙂

Dit brochureke werd alvast als iBook op de iPhone en iPad gezet. Jammer dat de “Dutch”-versie niet meer is dan de  gecopy-paste Google-Translate-versie… Trekt dus op geen zak 🙂

Dag 1

De wekker liep al vroeg af vanochtend. Om 5:00 sleurden we ons uit onze nest voor een nespressooke en een boterhammetje. Onze lange werd om 5:30 uit zijn bak geroepen, want hij had de eer en het genoegen om taxichauffeur te spelen. We waren veel te vroeg op de luchthaven – inchecken kon nog niet – maar Nick moest nadien nog naar de les en we wilden dat hij zeker terug thuis was voor de grote drukte op de Ring.

We namen rustig de tijd voor een Starbucks, maar ik denk dat ze daar nog nie goe wakker waren want in plaats van een koffie kreeg ik een warme chocomelk. Bweikes! Ondertussen was de check-in al open.We hoorden 2 securitymannen tegen elkaar zeggen dat “de persoon in orde is en dat er voor hem 10 rijen werden vrijgehouden”. We laten dit – voorlopig – niet aan ons hart komen en vullen onze tijd met rustig kuieren in de terminals 🙂 Om 9:30 begint de inscheping, om10:20 vertrekken we. Toen we in het toestel stapten dachten we dat er een probleem was met het sanitair… De geur was – hoe zal ik het zeggen… – niet zo aangenaam. Dan hoorde ik twee airhostessen bezig over de persoon die voor ons bij de security stond : “Hij werkte heel goed mee en was zelfs akkoord dat we de ‘neutraliserende spray op zijn kleren aanbrachten”… Allee dan, we konden toch met een gerust gemoed vertrekken.Maar vaneigens was er weer een kakmadam die dacht de nulmeridiaan door haar gat liep en daarom om 10:18 mocht instappen, om dan van haar tak te maken dat ze toegewezen plek niet wilt. Er was nog plaats genoeg op het toestel, en ze mocht zich van de hostess “zetten waar ze wilde”, vrij vertaald naar ’t kakmadams : we palmen de 4 stoelen van de 2e rij in om onze handbagage te dumpen en we nemen de 3 stoelen van de eerste rij in als volgt : de meest rechtse om film te kijken en te eten, en dan 2 andere om te slapen, om met de voeten tegen de wand te hangen. Tussendoor vragen aan de mensen die aan het raam zaten om de luikjes te sluiten want ze wil nu toch echt wel een dutje doen. Aan de andere kant van de gang kreeg ze haar goesting, bij ons ving ze uiteraard bot. Op ’t einde hing ze met haar voeten over de gang en ik kan je verzekeren : stinkvoeten!!

De service van Brussels Airlines is anders wel in orde zelle : een gratis gazet op de iPad, evenals papieren gazetten en andere lectuur. Direct na’t opstijgen een aperitiefje, dan het hoofdgerecht met keuze tussen vlees of vis, halverwege de vlucht nog een ijsje van ’t ijsboerke en een uurtje voor de landing nog een pizzaake.Rond 12h45 (18h45 bij jullie dus) zette de stalen vogel zijn wieltjes – een dik half uur te vroeg – aan de grond. Per trein en per metro reisden we naar ons hotel. Een klein half uurke na inchecken haalden we onze NY City Pass af en trokken we naar het Guggenheim… … en nadien naar de MET (The Metropolitan Museum of art). Ook een bezoek aan de Apple-store op 5th Avenue – Ahja, we waren daar nu toch – was verplichte activiteit. Kwijlkwijl! Dineren deden we in het hotel, voor de eerste keer en meteen ook de laatste keer. Niet echt een aanrader. Sloppel!

Dag 2

We hadden allebei heerlijk geslapen in ons Queensize bed. Na een nogal vreemd ontbijt trokken we naar onze onmiddellijke omgeving, nl. de buurt rond Times Square en het Rockefeller Center met als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) het uitzicht vanaf “The Top of The Rock”.

FAN-TAS-TISH!!! En met het stralende zonnetje kregen we er maar niet genoeg van. Nadien hielden we even halt aan de wereldberoemde ijspiste en de metershoge kerstboom aan Rockefeller Center. Nadien was het tijd om onze Hop-On Hop-Off Pass af te halen. We brachten die gisteren niet mee omdat we ze pas vandaag zouden beginnen gebruiken. We deden de Uptown-Tour langs Times Square, Central Park, de Hudson en Harlem. Na een keilekkere lunch ging het per metro richting downtown voor een kleine wandeling langs het financiële hart van NY : Wall Street. De wandeling bracht ons ook naar het 911 monument. ‘k Moet eerlijk zeggen dat ik er effe stil van werd. Jaja, denk maar gerust dat dat niet veel gebeurt 🙂 .

De duisternis viel al snel – helaas – in en we konden de walk niet afwerken. We konden wel nog een figuurlijk blik op de Hudson-rivier werpen en op Jersey City aan de overkant van de ‘beek’. In de verte konden we Ellis Island en Lady Liberty zien, maar dat was toch nog een paar kilometers verder. We namen de metro terug naar ons hotel – met een korte maar krachtige – tussenstop op Times Square by Night …

… en dineerden in een Irish Pub waar een dozijn grote tv-schermen de football-game versloeg. Van een rustig dineetje was ook geen sprake… Maar het eten was prima!

We namen even de tijd om de blog aan te vullen en ondertussen is’t ook hier alweer bedtijd.
Sloppel!

Dag 3

Vandaag bezochten we Brooklyn en gebruikten daarvoor de tweede dag op rij ons Hop-On Hop-Off ticket. Volgens de weersvoorspelling zou het vandaag iets warmer moeten zijn dan gisteren, maar dat viel tegen. Gisteren kregen we de zon te zien, vandaag was het een koude winterdag. Op de rijdende bus met open dak was’t berekoud!

Het eerste deel van de rit kregen we nogmaals Time Square en z’n directe omgeving te zien, maar het werd verder ook nog leuk langs 5th Ave, Fashion Boulevard met grote merken zoals dkny, en nog vanalles (ben ook maar een simpele IT-er). De enige shop die ik me wél nog herinner was die van Victoria’s Secret 😉

Onze rit stopte aan de Brooklyn Bridge. Na een koffieke en een plaspauze konden we de 2e bus op voor een verkenning van Brooklyn. Mooie, bij momenten verrassende rit. Ook deze rit hebben we vroegtijdig beëindigd omdat we de Brooklyn Bridge te voet wilden doen.

Maar eerst de innerlijke mens versteken bij Junior’s; een typisch Amerikaans restaurant met de uitstraling van de fifties en de sixties : de muziek, het decor, de kadertjes aan de muur met foto’s van BA’s (Bekende Amerikanen). Een goudmijntje als je’t mij vraagt. Een konstante stroom van komers en ganers (stel je voor : 2 nieuwe worden in de Van Dale). Ik schat ook bediening van mėėr dan 20 man. In de horeca geen probleem : volk voor de ontvangst, volk voor opnemen van bestellingen, volk voor het brengen van de bestellingen, volk om tafels af te ruimen, zelfs volk aan de kassa’s waar de garçons de ontvangsten van de klant persoonlijk gaan afgeven, waarna de kassière het wisselgeld aan de over bezorgt, die het op zijn beurt terug bij de klant aflevert. En heel af en goe vertrekt er iemand met een fluo hesje en een grote zwarte tas (geld?)…

De wandeling over de Brooklyn Bridge gaf een prachtig zicht over de skyline van Manhatten, het Vrijheidsbeeld en Governor Island en langs de andere kant East River en Brooklyn.

De terugweg van Manhatten naar ons hotel deden we met de Metro. Op de kamer duffelden we ons extra warm in voor een ‘Night Tour’ in Downtown Manhattan en nog een keertje Brooklyn. Wat een fantastische skyline! Wat een prachtig verlichte buildings… Ondanks de koude hebben we opnieuw met volle teugen genoten. Na onze warme maaltijd van vanmiddag kozen we nu boor een broodje van bij Premier Deli, hier om de hoek…

Sloppel!

Geen update voorlopig

Sorry mannekes, geen tijd voor een update… Pikken musicalleke mee op Broadway…

Dag 4

’t Is 23h15 en zijn net terug op de kamer na ons avondje Broadway. Wat het weer betreft was’t een rotdag : regen, regen, stortregen, miezelregen, regen… We zouden onze dag gevuld kunnen hebben met het geschenkje dat voor onze kamerdeur lag :

Maar zo zitten wij niet in mekaar, wij trotseren het barre weer en wat bezienswaardigheden betreft was’t niet te slecht : vanmorgen met de metro naar de vertrekplaats van de rondrit naar de Bronx. Het had al wat geregend, maar op weg naar de bus was’t droog… Tot we instapten! Kregen van de gids witte poncho’s om op de bankjes te leggen én om over onze kleren aan te trekken. Het regende zo hard dat die poncho’s op de bank binnen de korste keren zelf onder water stonden… Kunnen níet zeggen dat we van de rit hebben genoten, waren blij dat we mochten uitstappen aan het Yankee Stadium.

Met de NY Pass kregen we gratis toegang, maar het kostte ons wel een paar handschoenen… Diane is haar exemplaren kwijtgespeeld… Soit. Het was pas 11u. Voor de rondleiding worden we bij degroep van 12u genoteerd. Tijd voor een opwarm-stop in het Hard Rock café Yankee Stadium. Jammer… Café was toegankelijk voor de shop, maar nog gesloten voor een drankje. Dan bij de MacDonald’s een koffie gehaald.

Tegen 12u konden we als totale leek kennismaking met baseball en american football. Terrein lag klaar voor interscholen football-tornooi.

De memorial ruimte voor de overleden vedetten van het veld.

Het museum van het stadium.

We mochten even plaatsnemen op de tribune van de pers. Een mooier zicht op het terrein kan je niet hebben.

Volgens mij moet onze gids in een vorig leven coach geweest zijn…

Tegen 13u konden wij in het Hard Rock café lunchen…

Na nog een laatste blik op het New York Yankee Stadium, stapten we in de metro.

Aanvankelijk was het de bedoeling nog een museum mee te pikken, maar we waren aan een andere metrolijn en wilden in het soppende nat asap weg.
De lijn die wij namen passeerde aan Grand Cenrtral; een fotogeniek plekske. Met de NY Pass hadden we recht op een audiogids…

In de market van Grand Central bevond zich een speciale Kerstboom. Het was er namelijk eentje die aan het plafond hing.

Na de snelle hap trokken we naar de voorstelling van Mamma Mia op Broadway. Gezellig klein theatertje. Helemaal uitverkocht. Wervelende show!!! Een aanrader!

Slopwel

Fris aan de vis

Maar wel een stralend zonneke!

Dag 5

’t Was weeral vroeg dag vandaag. Bovendien was het berekoud! Maar alles beter dan het snertweer van gisteren. Bon, over naar de orde van de dag…
Elektronische aparaten… We kunnen niet zonder. Ne ‘mens poogt altijd toestellen te kopen van ‘goede’ merken, zoals bijvoorbeeld Apple, Canon… (Neeneen, we gaan niet beginnen hé!? Eigenaars van speelgoed met zwarte bessen, gelieve zich te onthouden van commentaar…) Die Apple’s en die Canon’s, ge kunt die nu ne keer overal opladen. Maar soms doe je eens een miskoop, niet uit fanatisme – want ik haat dat merk eigenlijk feitelijk – maar uit praktische overwegingen… Omdat het systeem van de concurrent bijvoorbeeld me niet heeft overtuigd. Ik ga jullie niet langer in spanning houden : mijn scheermasjien is van ‘Philips’… Veel te duur en brol van de bovenste plank. Na 6 maanden is de batterij kapot en kan je je enkel nog scheren met de stroomkabel / adapter. Moderne toestellen hebben geen last met het verschil in spanning 110V (USA) / 220V (bij ons), maar bij Philips denken ze er niet aan om een beetje ‘de markt’ te volgen. Bon, gisteren was’t scheerdag en da ding weigerde dus dienst omdat dat hier 110V is… En – weet je nog – de batterij is kapot… Nu, ik kan wel tegen een lange stoppelbaard, maar wachten tot we terug thuis zijn… Dat niet… Ziet dat de mensen denken da’k me bekeerd heb… :p
Er waren dus 2 mogelijkheden : ofwel een nieuw scheermasjien gaan kopen, ofwel bij de barbier langsgaan. Gisteren was de barbershop open, maar de Barber himself was er niet. Vandaag een nieuwe poging gedaan bij een andere Barber. Manmanman! Wat een ervaring… Mijn wangetjes… Zo zacht als een kinderpoepke… 🙂

Nadien trokken we naar het observaties deck op het 86e verdiep van de Empire State Building! Er zat iets meer nevel in de lucht dan vorige zaterdag, en er stond ongelooflijk veel wind en vreselijk koud.

Nadien deden we ook de NY Skyride (zat ook in de NY-Pass). Na een lichte lunch trokken we naar de High Line, een wandelpad van een paar kilometers op een oude spoorbedding die langs de huizen liep. We zaten al iets kortér bij de Hudson en er stond werkelijk enorm veel wind.

Om op te warmen bestelden we een pateeke en een koffie bij Bubby’s Pie Company op ’t eind van de wandeling.

Ik had tickets om het 9/11 museum te bezoeken om 18u vandaag. Na de wandeling trokken we naar het Battery Park voor de Sphere die ooit tussen de Twin Towers stond, en schade opliep toen de torens instortten.

Dan was’t ver tijd voor ’t 9/11 museum. Beveiliging vergelijkbaar met die op een luchthaven. Op alle attracties hadden we die controle eigenlijk. Hier was nu ook bodyscan-toestel.
Jammer dat we niet meer tijd hadden, want om 20u sluit het museum al. Hadden graag meer tijd gehad, maar soit. Het 9/11 Memorial maakte vorige zaterdag al indruk, maar het museum… Da was nog iets anders.

Na een flink diner waren we rond den elven thuis.

Sloppel

Dag 6

Veel lawaai vannacht op straat…The city that never sleeps doet z’n naam alle eer aan. Maar soit. We klagen niet, ’t Is weer een stralende dag! Volle zon en -4°C rond 9u.

Gelukkig is er al minder wind, want we gaan vandaag de Hudson River op : eerst naar Liberty Island, dan naar Ellis Island. Lady Liberty stond ons al op te wachten.

We hadden graag in de kroon geweest, maar die tickets waren reeds uitverkocht tot ergens eind januari. Ons ticket was geldig tot aan de pedestal. Na een controle zoals op de luchthavens en een klim van 6 verdiepen stel je vast dat het uitzicht niet spectaculair mooier is dan beneden, maar,je hoort ons niet klagen.

Na een stevig soepje vertrokken we rond 13 uur naar Ellis Island, de aanlegplaats waar miljoenen mensen probeerden de US binnen te geraken om een nieuw leven te beginnen, ver van hun miserie en armoede. We pikten ook een documentaire mee over de immigratie. Onvoorstelbaar. Hoe wanhopig is een mens als hij deze stap zet.

Tegen 4 uur vonden we het welletjes en keerden we terug naar Battery Park, waar we verwelkomd werden door enkele eekhoorntjes.

Na een bezoek aan het Skyscraper Museum maakten we een omwegje naar Macy’s – de grootste winkel ter wereld – die zich al helemaal klaargemaakt had voor Kerstmis.

Van grote honger een stukje taart gekocht…

Daarna vervolgden we onze weg naar de M&M World op Times Square.

Dineren deden we bij Le Relais de Venise, een paar blokken verderop.

Ondertussen komt aan alle liedjes een eind… Fase 1 is al voltooid, nl. Inchecken bij SN en onze zitjes gekozen – dezelfde als vorige keer 🙂
Morgen de laatste volle dag…

Sloppel!

Dag 7

Onze laatste dag vandaag… :'(

Wat hebben we gedaan? We begonnen vanochtend met een bezoek achter de schermen van Madison Square Garden. Weer zo’n typisch Amerikaanse rondleiding… Maar het was leerrijk… We kregen de kleedkamers niet te zien omdat er vanavond een evenement plaats vindt. Grappig, ik zet hier den tv op en er is een match bezig in de 2K Classic College Competition, live from MSG 🙂 . Door die rakkers werd het kleedkamerbezoek dus vervangen door een filmpje…

Nadien kuierden we wat rond tussen Macy’s en B+H, een beetje zoals de Mediamarkt, maar dan in’t echt!

Na de noen wilde Diane effe de luchtiger toer op en bezochten we de kwaaie stier vlakbij Bowling Green.

Nadien kon je ons treffen in het American Museum of National History.

Na de lunch bij de Cubaan besloten we nog van de 34° (1°C) te profiteren en te voet 6 blocks naar huis te gaan.

Morgen nog een wandelingske in Central Parc en we trekken naar JFK.

Sloppel!

Dag 8

Onze laatste uurtjes in deze wereldstad… 🙁 Niettegenstaande we vlakbij logeren, we er al een kaar langs gelopen en langs gereden zijn, waren we nog niet IN Central Park geweest. Na het uitchecken hebben we daar dan maar eens verandering in gebracht. We namen de metro tot aan de noordzijde van het park en keren op ons gemak terug naar de zuidkant; vlakbij ons hotel.

Dit was niet meer in het park, maar dit soort aansluitingen voor de brandweer vind je aan elke building terug. Ik vind het fotogenieke dingen 🙂 .

Nog effe een reflectie meepikken onderweg…

Bij het afhalen van onze koffers nog effe een fotooke van de lobby van ’t hotel.

De portier wilde ons nog een rit naar de luchthaven aansmeren voor $65 maar we hebben vriendelijk bedankt en we zouden het openbaar vervoer nemen. Hij bleef maar aandringen en liet z’n prijs zakken tot $60. Hij hield vol dat de Airtrain vertraging had wegens het drukke treinverkeer… Maar die pummel wist blijkbaar niet dat we op de heenreis ook die Airtrain hebben genomen waardoor we nu weten dat dat treintje op een gesloten circuit automatisch rondjes rijdt tussen de verschillende terminals van de luchthaven en Jamaica.

Soit, we waren ruim op tijd op de luchthaven. Het was een beetje druk aan de security voor de bodyscan, maar we konden al snel de shops bezoeken. Inschepen verliep ook vlot, maar we vertrokken wel met 35 minuten vertraging. De piloten hadden 6700km de tijd om de achterstad in te halen, waar ze heel goed in geslaagd zijn, want we arriveerden slechts 5 minuutjes te laat op Zaventem.

Knappe timelapse van een Kazach…

Projectje van de Kazachse fotograaf Pavel Tenyakov…