SDC – Etappe 10 : Sto. Domingo de la Calzada – Belorado (22,7km)

Gisterenavond – na het thuisfront gehoord te hebben – vroeg naar bed. Klein ongelukske gehad met m’n camel-bag – het drinksysteem in de rugzak – waardoor ik nog wat opkuiswerk had aan m’n bed, en gelukkig niet in m’n bed. De rugzak lag blijkbaar al een paar uur op het mondstuk waardoor al het water uit de zak is gelopen. Denk dat er aanvankelijk nog ongeveer een driekwart liter in zat… Boeltje opgekuist en uiteindelijk rond 21:15 in de nest gekropen.

Ik heb fantastisch goed geslapen, heb zelfs niks gehoord van ‘de grote verhuis’ op de kamer. Een viertal heeft hun matras van het bed gehaald en hebben op de grond verder geslapen. Ben slechts een keer wakker geworden iets na middernacht op bevel van m’n blaas, en eens rond een uur of 5 omdat er al ene begon in te pakken. Mijn wekker liep af om 6 uur en ben er een half uurke later ook uitgekomen. Rugzak gepakt. Had gisteren een croissant op overschot gekocht, er was koffie in de albergue; ik had toch al iets in m’n maag toen ik vanmorgen vertrok.

Het ging prima vandaag. Het was schitterend weer, mijn knie en ikzelf hebben zich weer met elkaar verzoend; hopelijk weet de knie het morgen nog! Grote nadeel was dat we bijna de ganse dag langs de grote weg hebben gelopen. Rustig van de natuur genieten zat er niet in, maar ben al wreed content dat allemaal goed verlopen is. Het mondstuk van de camelbag heeft wat schade opgelopen blijkbaar want ik zit nu met een druiper.

Ik was al heel snel aan den arrivée vandaag, ik was ook de eerste om in te checken. Was nadien voor de zekerheid al eens gaan horen bij de toeristische dienst of dit wel een goede albergue was, maar dat werd bevestigd. En voor 5€ moet ne mens eigenlijk nie klagen, het bijhorende restaurant zou ook prima zijn. Nog efkes in’t stadje Belorado rondgelopen en nadien op’t gemak in de schommelstoel op’t dakterras. Ondertussen zijn er al 3 extra bedjes bezet. Straks eet ik hier en wil dan terug snel in bed om morgen fris en monter de 11e etappe aan te vangen.

Omdat ik met de WiFi van de albergue niet op de blog kan ben ik nu weer verplicht om op café te gaan…

Soit. Foto’s!