Vanmorgen rond een uur of 8 opgestaan, op ’t gemakske naar de bakker en na ’t ontbijt de koffers beginnen maken. Rond elf bracht onze privéchauffeur ons naar de luchthaven. Ruim op tijd. Beetje rondkuieren in de shops, broodje eten. En zo was’t al snel tijd om in te schepen.

We vertrokken 10 minuutjes te laat, maar waren zelfs 5 minuutjes te vroeg geland te Faro. Onze koffers waren bij de eersten terug en zo waren we al snel bij de Thomas Cook medewerkster.  Dan met busje samen met 2 andere koppels naar hotel gebracht. Redelijk snel konden we naar de kamer. Tot zover het positieve nieuws… 🙁

Onze kamer lag op de kelderverdieping met terras en ligtuin. Van zodra de deur openging was onze goesting over : wat een stank! Alles zag geel/bruin van de nicotine. De kamer was afgeleefd, oud, vies, vuil en vettig. De-gou-tant! Dit was nochtans een rookvrij-hotel. Ja maar mijnheer, de mensen zijn stout en roken op de kamer… Dit is niet van een paar keer te roken hè!

Na lang aandringen toch een andere kamer gekregen, op’t 3e verdiep deze keer. Deze stinkt ook naar de nicotine, maar ze is recent vernieuwd. Best een propere kamer, maar ja, ’t is toch een vooruitgang!

Na een verkwikkende douche (en de handdoeken stinken ook naar nicotine) het stadje gaan verkennen en bij valavond een kleinigheidje gegeten. Was best lekker voor weinig geld. Nadien een pousse-cafeeke bij de Ier, en dan ons bed ingedoken.