Om 6h30 liep de wekker af. Na nog een laatste hand aan de valiezen konden we tegen 7h30 uitchecken. Toen de recepie bediende vroeg of de hotelkamer naar wens was, hebben we naar waarheid onze bezwaren mee gedeeld. Namelijk de hinderlijke geur van nicotine. In tegenstelling tot zijn collega eerder deze week was deze man wel zo eerlijk om toe te geven dat het hotel rookvrij zou moeten zijn en hij bood dan ook zijn excuses aan voor het geleden ongemak, maar daar waren wij niet echt mee gebaat…

Om 7h45 stipt gingen de deuren van de ontbijtruimte open. Veel tijd hadden we niet, want tegen 8h15 zouden we opgepikt worden om naar de luchthaven te rijden.

5 minuten te vroeg werden we afgehaald. Diane werd bijna letterlijk van de pot gelicht… Het was een grote autocar die het vervoer zou verzorgen. Wij waren de eersten die opgehaald werden. We moesten nog 4 stops aandoen, maar op de laatste stop was er niemand om op te picken. Van daaruit in rechte lijn naar onze eindbestemming.

Stipt om 10h arriveerden we, zoals gepland aan de luchthaven. We waren al ingecheckt via internet, hadden onze tickets klaar in on ze Passbook…

… maar het mocht niet baten, de luchthaven in Faro was nog niet voorzien van de moderne faciliteiten en daarom kregen we afgedrukte tickets…

Nog even wachten …

… en we konden onze plaats op het vliegtuig innemen.

Bij het opstijgen nog een laatste blik op de Ria Formosa.

Twee en een half uur later zien we Belgische grond. Gelukkig was het er zonnig.

Onze lange had onze vlucht goed opgevolgd en van het moment dat we onze mobieltjes mochten aanzetten kregen een we bericht van hem. Hij had gezien dat we geland waren en of hij onmiddellijk thuis mocht vertrekken om ons te komen oppikken. Toch een luxe zo’n grote zoon hebben he… Zijn was was al gedaan, de boodschappen ook. Er stond zelfs een lekker zelfgemaakt desserke op ons te wachten… Een moeilleuxke…

Vandaag stond de vissershaven van Olhão en een bezoek aan Quinta De Marim, een deel van Parque Natural Da Ria Formosa.

Iets na tienen stappen we in onze huurwagen en rijden langs de intussen bekende weg de stad uit. De stad uit is zoals ze zeggen ‘a piece of cake’. Om terug de rijden naar het hotel is het een ander paar mouwen … 🙂

In Olhão zijn er meerdere mooie gevelschilderijen…

Activiteiten van de vissers…

De overdekte markt bestaat uit twee delen.

In het eerste deel kleurrijk vers fruit. In portugal oogsten ze 9 van de 12 maanden per jaar sinaasappelen. Dat is toch iets om jaloers op te zijn…

Het tweede deel van de markt was een interessanter gedeelte; de vis. Verse vis stinkt niet, en dat was iets wat hier bevestigd werd, het stonk er echt niet.. Lekkere visjes overal, om van te watertanden…

Na het bezoek van de markthal hadden we precies toch een goestingske in een pastel en een kopje koffie. 

Koen had wat jeuk in z’n oor en de brave maagd Maria was hem gaarne van dienst…

Lunch meeting … 🙂

Lekkere gevulde vijgen gekocht op de markt

Het was nog wat vroeg om ons ergens te gaan installeren op het strand en daarom besloten we om een gedeelte van het natuurpark Ria Formosa te bezoeken. De juiste locatie vinden was weer iets anders. Gelukkig was er de gps van Waze, die kon Quinta De Marim vinden zonder probleem.

Het eerste gedeelte van het natuurreservaat was iets minder …

Vanaf de getijdenmolen werd het interessanter…

Deze man was op zoek naar schelpjes door de grond om te woelen in het tijdens de eb vrijgekomen gebied.

We zien krabben wegkruipen in de grond als ze zich bewust worden van menselijke aanwezigheid.

We zagen ook vele ooievaars, lepelaars en tal van andere vogels…

Na een wandelingske in het natuurreservaat, keren we onze kar richting hotel alwaar we ons neerploffen voor onze laatste uurtjes zonnekloppen … Spijtig genoeg stond er nogal wat wind waardoor we gratis een huidscrub kregen… 🙂

Na een verkwikkende douche zochten we een restaurantje waar we het laatste avondmaal zouden nemen… De keuze viel op ‘Safari’, wat achteraf bekeken misschien toch niet zo’n goeie keuze was geweest. We hadden al lekkerder gegeten de voorbije week… We hadden ons ten onrechte laten leiden door de positieve commentaren van TripAdviser…

De laatste avond moesten we toch nog een bezoekje brengen aan ons favoriete drankgelegenheid van de strip : Ireland’s Eye.

Na onze valiezen klaargemaakt te hebben kruipen we in onze nest. Morgen zal het vroeg dag zijn…

Volgens onze reisgids is Tavira het meest pittoreske kustplaatsje van de Algarve en daarom besloten we om dit vandaag op de planning te zetten. We hadden een ritje van +/- 96 km voor de boeg…

Mooie straatnaambordjes…

Het ronde punt aan het station.

Een mooie brandweerkazerne.

De stad telt een groot aantal kerken (40-tal), je kan je hoofd niet draaien of je ziet een kerktoren.

Zicht op de stad vanaf de ommuring van het fort.

De stad wordt doormidden gesneden door de Rio Gilao. Verschillende bruggen verbinden beide delen met elkaar, maar ongetwijfeld is de Ponta Romana de mooiste. De funderingen ervan stammen nog af uit de Romeinse tijd.

Na het educatieve gedeelte van de dag, gaan we over naar de ontspanning. Eerst een klein hapje eten in een cafeke waar meestal locals komen.

Nadat de innerlijke mens voldaan was, vervolgen we onze tocht richting Ilha de Tavira. Op weg hiernaartoe passeren we enkele zoutwinningsvelden.

Het eiland is te bereiken via een veerboot of per taxiboot. Wij kiezen voor de veerboot.

Het eiland maakt deel uit van het natuurpark Ria Formosa. De meeste bezoekers, waaronder ook wij, komen er echter om te genieten van zon, zee en strand.

Om 18h20 nemen we de veerboot terug naar het vaste land.

Na een klein uurtje arriveren we aan het hotel en na een verkwikkende douche zoeken we een restaurantje met zeezicht. De maaltijd was eenvoudig, maar lekker.

Sloppel…