Vanochtend had de ochtendstond al heel wat minder goud in de mond. 🙂 Wekkerloos opgestaan rond 8h30, na een heerlijke nacht in het zeer goede kingsize bed. Zo’n matraske mogen ze bij ons ook gerust komen afleveren.

Na een licht ontbijt werden de koffers gepakt, hebben we uitgechecked en trokken we nog eens richting Guggenheim voor een frisse ochtendwandeling alvorens naar onze 2e bestemming af te zakken. Rond 12h15 deden we de pijnlijke vaststelling dat we deze rit een beetje hadden onderschat… 545 km; estimated time of arrival : 19h00.. Huh? Bovendien kende geen enkele gps dit adres. Ik had voorheen ook al eens in België gezocht, maar tevergeefs…

De eerste 50 kilometers had ik al snel door dat dit een hell of a ride zou worden. De bochten zijn talrijker dan de rechte stukken; de maximum snelheden variëren contant tussen de 50 en 120km/u. Bovendien worden die borden enkele meters verder ook nog eens aangevuld met borden die de “aanbevolen” snelheid aanduiden… Met enkele meters verder nog een bord met de droge mededeling dat er “radarcontrole” is. Allee hup : nog 500 kilometer te gaan… Plezant is anders. Gelukkig waren de overige 495 kilometers wel aangenaam…

Diane zorgde voor een beetje afleiding door naast de obligate sanitaire stop, 2 extra stopplaatsen te voorzien; eentje aan de vuurtoren van Illa Pancha…

en een half uurtje verder aan het strand “Praia As Catedrais” waar de weergoden ook niet helemaal meewilden… Het regende niet, maar het was drukkend warm onder een grijze hemel.

Ondertussen was’t al 19u; nog anderhalf uur te gaan naar ons hotel. Ik heb alvast de receptie gebeld om te melden dat we onderweg waren en dat we er tegen 20u30 zouden zijn… Je weet maar nooit dat de kamer aan één of andere onverwachte klant wordt aangeboden. Tegen 20u zagen we blauwe lucht en stralende zon, dan toch?! 🙂 We waren stipt om half negen in de buurt; maar de exacte locatie konden we maar niet vinden. Ik had op Google Streetview al gezien dat het naast een El Corte Inglès was; maar ook met dat adres was geen enkele gps bekend. Uiteindelijk bereikten we rond 20h45 onze bestemming (allee, we zagen de bestemming, maar konden ze maar niet bereiken) en parkeerden we ons op de ondergrondse parking van de El Corte Inglés en den Ikea. Na 10 minuten vonden we de uitgang aan de “goede kant” en konden we ons aanmelden aan de receptie. Daar kregen we te horen dat we niet op verdiep -2 mochten parkeren, maar op -1 op de voorbehouden plaatsen voor de hotelgasten moesten staan. We werden verwittigd dat je vanop -2 niet rechtstreeks op -1 geraakt : je moet eerste de uitgang zoeken, de locatie verlaten en helemaal binnenrijden om ingang 2 te nemen. Waar ze die hebben verstopt weten we nog steeds niet en we kwamen opnieuw op -2 terecht; Uiteindelijk vonden we een parkeerwachter die ons – omdat mijn Spaans zijn 4e versnelling niet kon volgen – via verboden richtingen en blokkerende verkeerskegels toch op -1 heeft geholpen. Na een kleine 5 minuten vonden we dan ook de oranje parkeerplekken met de zwarte bodem 🙂 Manmanman…

De winkels sluiten om 22u en ondertussen – met uitladen enzo – was’t al 21u30 : nog snel de supermarkt binnengelopen voor een paar literkes water… Nu nog iets zoeken waar we konden eten… Uiteindelijk viel onze keuze op wat later de vreemdste eetervaring bleek te zijn… 2 personen voor de prijs van 1, maar dan MOEST je 2 drankjes bestellen en 1 dessert… streenzj… Maar dan stopte het nog niet : zolang het kaartje met de groene kant naar boven ligt, wordt je bediend met vlees. Heb je genoeg draai je het kaartje om en is het dessert aan de beurt… Rare snuiters, die Galliciërs…

Als afsluiter doken we nog effe in de spaanse biercultuur… Voor de prijs voor de 2 halve literkes moesten we’t zeker niet laten…

Slaapwel iedereen. Morgen zou een rustige, autoloze dag moeten worden… We zien wel… Doei!