Epiloog – Etappe 2 : Negreira – A Picota (32,4km)

Afgelopen nacht was een ramp. We kregen als Peregrino-korting een driepersoonssappartement met ingerichte keuken en al. Alleen… eigen potje koken ging niet want geen potten of pannen; 3e persoon laten zitten ging niet wegens geen stoel; een glaasje water drinken ging niet wegens slechts 1 glas… rolluiken gingen maar half dicht enzoverder, enzoverder.

’s Avonds bij de dagschotel liep het ook al goed fout : we bestelden “steak” zoals op menukaart stond, en we kregen 6 half verlebberde varkensribbekes. Naderhand zagen we de tweetalige kaart : “churrasco” (ribbekes) vertaald als “steak”.Als ik de garçon attent maakte op het vertaalprobleem, was er volgens hem geen probleem… heb toch zijn afval geweigerd en krijg – bij wijze van geste-op-zaterdag een uitgebakken kiek met rauwe frieten. We keken al hoopvol uit naar het inbegrepen ontbijt. Ook dat viel effe tegen.

Vandaag opnieuw een tocht in de bossen, al moet gezegd daf de bossen meer en meer plaats ruimen voor asfalt. ’t Was vandaag een lange etappe (32km). Om morgen Muxía te bereiken moeten we minstens 38km doen. We overwegen om de rugzak te laten nasturen om morgen eens “beuzze” te kunnen geven…

Zitten momenteel in het hol van Pluto “A Picota” en niet in Olveiroa zoals gepland. Daar zitten een paar goede recensies voor iets tussen… maar toch!  Geen enkele horecazaak is open wegens zondag, maar dankzij de uitbaatster van Albergue toch een stek gevonden om te dineren : superlekker mals vlees, maar zelf te bakken op la piedra! Echt genoten! Topvleesje! Moet niet altijd pelgrimsmenu zijn.

Kweetet, ’t is nog vroeg, maar gaan nu slapen. Morgen lange dag! Sloppel! Hasta mañana!