Vandaag is een rustdag, stranddag om precies te zijn… Madam wil rusten en we moeten al direct vroeger opstaan??!! Dus wekker om 7u ipv 8u…  Ik snap de vrouwenlogica niet zo goed. We reserveerden 2 plaatsjes op de boot naar Illas Cies, een 20-tal km ten westen van Vigo, bekend om z’n parelwitte stranden en helderblauwe zee. Vorig jaar kreeg het zelfs de vermelding ‘beste strand ter wereld’…

Vertrek is voorzien om 9u30 en ’t is toch ruim 20 minuten stappen naar de haven en moeten er een half uur op voorhand zijn : vertrek aan hotel om 8u40, gepakt en gezakt in een beetje mist. Tegen dat we in de haven zijn begint het te regenen.

Keigezellig zo’n rustdag!

Tijdens de boottocht is’t nog erger en ter plekke hangt een dikke mist.

Mist in het haar van Diane.

We besluiten onze dag aan te vangen met een wandelingske van 3.5 km naar de vuurtoren… Helaas niet te zien vanwege de mist, tenzij je er 3 meter naast staat… Volgens de infoborden hebben we mooi zicht op het eiland én de omringende eilanden… Wij zien enkel een grijze massa wolk…

Ondanks het slechte weer was het toch een leuke wandeling, met de geur van verse eucalyptus, beestjes…

Mama meeuw en baby-meeuw liefkozend aan het stoeien.

De wandeling terug gaat iets vlotter en we merken dat de zon wil doorbreken. Na een broodje ham & chorizo besluiten we toch het strand op te zoeken. We smeren ons goed in en doen een dutje. De wekker staat op 18:30; je weet maar nooit. Ondanks het dikke wolkendek, ondanks de zonnemelk kleurt onze huid een beetje rood… Toemmetoch!

Op terugweg naar Vigo nog een fotootje vanaf de boot.

Tegen 20 landen we op Vigo en moe en voldaan nemen we een doucheke en dineren we in’t hotel. Sloppel