Na de paaszaterdag-processie is er nog de ganse nacht nog veel levendigheid geweest op straat, maar ook in’t hotel. Oordopjes hebben weer overuren gedraaid.

Vanmorgen aan de ontbijttafel afscheid genomen van de australische Karen en Liz die tot León de voetjes ruilen voor de fiets. Het ontbijt namen we in’t hotel, en ’t was de eerste keer dat alles ‘a volenté’ was. Niettegenstaande de ‘lange’ afstand vandaag toch de tijd genomen om me rustig klaar te maken. Ik probeer steeds om rond 7:30 te vertrekken maar vandaag leek 8:30 me prima, de meeste pelgrims zullen stoppen in het vorige dorp. En dat was een goede gok. De meesten stonden daar al te blinken, gewassen en geschoren en al. Ook onderweg nog afscheid genomen van de 75-jarige Albert, want hij stopt er hier ook mee voor vandaag. Doet max 20 à 25 km per dag. Heb er de afgelopen weken een aantal keren even mee samengelopen. Fijne man. Vroeg me om een fotoke van hem door te mailen.

Na de lunch was de Camino van mij alleen. Een lange klim! Mooie vergezichten. Werkelijk gedurende bijna 2 uur geen kat gezien; akkoord, over de overvliegende ooievaar zwijg ik. Op ’t einde pas 3 zonderlingen ingehaald, eentje die z’n enkel had verzwikt en die onder z’n rugzak nog een zak had bengelen. Geen goed idee. En een luidkeels-zingende Zuid-Koreaanse haalde ik ook vlotjes in. En tenslotte een mountainbiker ingehaald die naast z’n velo liep. ?

Zit nu in een mooie herberg in’t hol van Pluto. Elk (stapel-) bedje z’n leeslampje en z’n stopcontact. Dineren kan in groep, maar daarvoor moest ik vroeger vertrokken zijn, want de reservaties waren al compleet. Desalniettemin toch uitstekend geschranst als een pelgrim aan 9€… Een Catalaans soepje, een varkenskotelet en een hoorntje. ? slaapwel iedereen!

… een processie

Heel goed geslapen vannacht, maar om een of andere reden was ik vandaag heel moe. Wegens de voorziene drukte in Burgos – omwille van de paas-festiviteiten en de schijnbaar volle albergues – nam ik het zekere voor het onzekere en boekte een hotelletje vlakbij de kathedraal via booking.com.  En dan wilde de iPhone vluchten en kwam slecht ten val. Toemme!

Los van de vermoeidheid was ’t een lange, saaie, grijze dag. Behalve het stukje natuur vanaf kilometer 3 tot 5 was er helemaal niets te beleven. Op de jonge Duitse deerne na die lag te huilen in ’t gras omdat haar vriendinnen zonder haar verder trokken nadat ze – naar eigen zeggen – gisteren een tonijnslaatje at en vervolgens de ganse nacht over de pot heeft gehangen. Ze was moe en leek uitgedroogd. Samen met een koppel gepensioneerde Fransen dat kind op sleeptouw genomen en proberen te overtuigen om in de eerst volgende albergue een paar uur rust te nemen en toch vandaag niet meer kost wat kost naar Burgos te gaan. Ze heeft wel een punt dat de albergues niet voor de middag of vaak pas om 13 of 14u openen.

Voor de rest saaie, lange stukken langs de luchthaven van Burgos, rechte kilometers door een park recht voor Burgos, enfin; vandaag echt niet genoten. Ook geen streepje zon gezien.

Na het inchecken gedoucht, was gedaan, militaire wasdraad op balkon voorzien en de kathedraal gaan bezoeken. Nu tijd voor een dutje. En seffens gaan eten. Nadien ook nog een paaszaterdagprocessie…