Ons eerste idee toen we gisteren in de kamer kwamen : wow, je kan deze (eenpersoons)bedden helemaal elektrisch bedienen. Maar vannacht werd duidelijk dat het slechts voor de schone schijn is. Als je niet precies in’t midden van het bed lag, rolde je er gewoon uit. Bovendien was de matras veel te zacht; allemaal niet zo goed voor de rug, maar soit. Nooit zo slecht geslapen als vannacht. 🙁 Komt daar nog bij dat het ontbijt op zondag slechts om 8:30 wordt geserveerd, zodus waren we gedoemd nog wat langer te blijven liggen. Het ontbijt heeft veel goedgemaakt; ’t was beperkt, geen poespas, maar ’t heeft ons wel gesmaakt.

En zo geraakten we toch een beetje fit en monter voor ons wandelingske in Kinderdijk. We hadden een grote en een kleine tocht uitgestippeld. Onder de stralende zon gingen we op pad, maar de koude wind was zo hevig dat we besloten niet aan de 20 te beginnen.

Achteraf – na de laatste 4km in volle tegenwind –  blijkt dat dit de beste keuze was. 🙂

Je kent ongetwijfeld de Bongo-bon. Het is het soort geschenk waar je heel blij mee bent maar dat dan ergens in een schuif verdwijnt “omdat het nog efkes duurt eer ze vervalt”. Een aantal keer per jaar – vooral bij het einde van een “trimester” – schiet je dan in ’t holst van de nacht wakker, badend in het zweet, met de gevleugelde woorden “Sh*t, dienen bon gaat toch niet vervallen zijn zeker?!”. 🙂 Het is ons nog nooit overkomen dat we er eentje vergeten hebben, en zo zou het ook met deze “Pittiresk Logeren” zijn.

We hadden vorig jaar al onze hotel-keuze gemaakt : het zou een weekendje Parijs of een weekendje Opaalkust worden. Maar helaas, den bon bleef iets te lang in de schuif liggen blijkbaar en onze favorietjes waren niet meer beschikbaar voor onze nog vrije weekends tot eind maart. Maar niet getreurd; ’t was al weer een tijdje geleden dat we bij onze noorderburen op bezoek waren en kozen voor een overnachting in de Plataan op zaterdag in Delft, gevolgd met een wandeling te Kinderdijk op zondag.

Zaterdagochtend 7u. Nog alle tijd van de wereld om te vertrekken, kunnen pas om 14u in de kamer. We deden het heel rustig aan. Om 8u45 trokken we de deur dicht en tegen 11en waren we al in’t hotel.

We waren dus een “beetje” te vroeg en hebben eerst het stadje verkend alvorens in te checken.

Na het inchecken deden we nog een klein toerke om beetje naar de winkeltjes te kijken, maar het werd ondertussen al berekoud door de harde wind en keerden terug naar het hotel.

Ons diner namen we in de Bierfabriek. Wat een zotte boel was dat?! Op tafel lagen ongepelde pinda’s; en het is de bedoeling dat je dan je pinda-afval gewoon op de grond gooit. Hoe later op de avond, hoe meer gekraak onder de voeten.:)

Verder zijn ze wereldberoemd om hun “Frans boerderijkippetje” – Deze biologisch gekweekte scharrelkippetjes (poussins) van een rustiek ras worden 24 uur gemarineerd in een mix van verse kruiden, olijfolie en ons huisgebrouwen bier alvorens gegrild te worden boven houtskool. Het kippetje wordt geserveerd met sausjes en verse frieten – Klinkt ongelooflijk lekker.