We maken ons alweer klaar om naar huis te gaan. Eerst inpakken, dan douchen en dan lekker gaan ontbijten.

Na de nodige formaliteiten konden we om 10:45 de terugtocht aanvangen. We rijden nog even langs het dorp om een kleinigheidje eten in te slaan voor onderweg. Bij de eerste bakker vangen we bot. Die heeft geen belegde broodjes.

Bij de tweede bakker, in Mutzig, zie ik iets lekker liggen in de toonbank (een soort kaas/spek broodje) en besluit die mee te nemen.

Eindelijk Konden we de thuisrit aanvangen. Op dat ogenblik was het nog droog, maar of we dat de ganse rit gingen kunnen houden ?

Al snel wordt het donkerder en rijden we het grootste gedeelte in de regen. Pff…

Rond 13:00 zetten we de auto op een parking en verorberen onze lekkere broodjes.

Iets na vieren kunnen we parkeren voor de garage.

Het ontbijt was, in tegenstelling tot ons vorig bezoek aan de Alsace, mooie, lekker en vooral genoeg om er tegenaan te gaan.

Na het ontbijt vandaag rondgekuierd in Strasbourg. Leuk, klein, gezellig, pittoresk, proper stadje.

We kiezen voor de route touristique.

Voor het nemen van deze foto heeft Diane wel haar leven geriskeerd. Ze werd namelijk bijna levend opgegeten door één of ander vrouwmens die duidelijk met het verkeerde been uit bed gestapt was.

Gare Central de Strasbourg : rondom het oude gebouw werd een glazen koepel geplaatst die het gebouw een moderne / futuristische look geeft.

Wij hebben ons vooral begeven in het centrale gedeelte van Strasbourg. Het binnenste gedeelte dat op de kaart hieronder begrensd wordt door waterwegen.

Mooie trams…

Tijd voor een bretzel…

’s Middags een snelle hap gedeeld (Tarte flambée) met een wijntje.

Het moet al een tijdje serieus geregend hebben, het water in de beek/rivier stond te hoog, wandelpaden onder water.

Nadien even een blik geworpen op de Europese Instellingen. Deed me niks. Mijn europagevoel is er niet op vooruitgegaan… En verder achteruit gaan kon het gevoel niet meer… Hét mekka van geldverslindende ambtenarij… Nie meer, nie minder…

Het plan was om nadien nog even in het dorpje Barr langs de Route des Vins rond te kuieren, maar een plotse plensbui strooide roet in het eten.

We dineerden in la Halle aux Blés te Obernai. Lekkere streekgerechtjes in veel te grote porties…

Diane is haar hart verloren aan de Elzas… Een lang weekend kondigt zich aan… Dus ook een nieuw lang weekend aan de Elzas. 🙂 Niet dat de bezwaren wat mij betreft groot zijn… Deze keer blijven we aan het begin van de noordelijke kant van de wijnroute.

Dag 1 : Ternat – Dorlisheim

Vergeleken met ons verblijf in deze streek tijdens de paasvakantie, is deze tocht 150 km korter.

Routinegewijs gooien we (alle de mannelijke helft van ons twee) de naftbak vol in Etalle.

Al snel bereiken we de grens met Luxemburg.

Jammer dat we met slecht weer zitten, maar ons enthousiasme is er niet minder om.

Tegen 14u checken we in in het Best Western hotel te Dorlisheim.

Bij het inchecken kregen we een klein presentje. Een drankje en een knabbeltje…

Mooie en, wat ook belangrijk is, kraaknette kamer.

Met de wagen bezoeken we eerst het nabij gelegen dorpje Dorlisheim.

We rijden daarna door Mutzig en vervolgens door naar Obernai waar we, in de regen, rustig door de straatjes kuieren, een snackje eten en op verkenning gaan op TripAdvisor om de plaatselijke bezienswaardigheden en culinaire aangelegenheden te leren kennen.

Na een korte rust in het hotel trekken we terug naar Obernai en kozen voor “Zum Schnogaloch”.

Het restaurant zou bekend zijn om zijn Tarte Flambées en zijn Choucroute d’Alsace. Het mag gezegd : beide specialiteiten zijn voortreffelijk, en de porties royaal. Te royaal eigenlijk. Vermits we geen hond hebben vroegen we ook geen doggybag…

Nu genieten we van een Pinot Noirke in de lobby – moet niet altijd een pinot gris of gewürztraminer zijn…Sloppel