Vannacht niet zo rustig geslapen, maar toch pas opgestaan rond een uur of 7. Ontbijt genomen in de stek waar we gisteren ons avondmaal namen. Om 8:15 de tocht aangevat. We hebben alle tijd, is een korte afstand vandaag. Was opnieuw mooie tocht met veel leuke bospaadjes en boerenwegels. Het was warmer dan gisteren, maar de zon moest wel een serieus efforke doen om door te breken of om de temperaturen te doen stijgen.

Waren vroeg (om 12:45) in Sarría. Ingechecked in Albergue Casino met zicht op de kerk. We betalen vandaag 9€ per persoon. Liggen op zaal met 8 bedden, boven is er nog een zaal met 12 bedden. Hopelijk blijven we de enige snurkers op zaal vannacht. De zaal zelf stelt niet veel voor, maar het sanitair is wel in orde.

Na een douche het stadje ingetrokken, stadje stelt minder voor dan we hoopten. Konden evengoed verder getrokken hebben naar volgende stadje, maar een beetje rust kan geen kwaad. Tenslotte is’t zondag. ?

De avond spendeerden we bij Méson de Tapaz, waar we een pelgrimsmenu aan 8,5€ namen; nadien bleven we plakken bij een flesje wijn en iets later krijgen we gezelschap van  een bejaard Iers koppel – dat we onderweg al een paar keer tegenkwamen en vandaag hun camino beëindigen te Sarría – voor een leuke babbel.

Nu we er aan denken… de Zweedse dame hebben we al een paar dagen niet meer gezien, evenals de Duitse deerne met haar Popeye. Anderzijds kom je dan weer andere pelgrims tegen waarmee het klikt, die je dan na een paar dagen nergens nog tegenkomt, om dan opeens terug voor je staat. Ook dát is de camino.

In O Cebreiro is er al een aantal dagen een feest / bedevaart aan de gang ter ere van Santo Milagro. In het kleine kerkje is het aangenaam warm door de honderden noveenkaarsen die staan te branden. Vanaf 8u ’s morgens tot 21u ’s avonds is er elk uur een mis (behalve tijdens de siësta). In de smalle straatjes is er een braderie. Van de authentíeke oude gebouwen is niets te zien door de tentjes en kraampjes. Vannacht was er blijkbaar ook nog eens een hoogtepunt want van op de grote tent op het plein achter de kerk was een knalconcert aan de gang tot maar liefst 2u vannacht! Na dit wild geraas merkten we een ander wild geraas op : de wind beukt keihard op de ramen, de wind fluit loeihard tussen de spleetjes van de rolluiken, de regen gutst.

Vanmorgen was het zwaarste onweer al gepasseerd, en hier en daar kregen we nog nattigheid maar kregen we vooral nog heel wat wind op kop. Onze broekspijpen werden aan de shorts geritst, de fleece en de regenvest mochten hun prominente plek in de rugzak voor een dag verlaten.

Ondanks het herfstweertje en de lage temperaturen was het een prachtige tocht. Van de beloofde vergezichten konden we niet ten volle genieten door mist en andere bewolking, maar we bereikten onze bestemming met een heel goed gevoel : Al bij al viel de hoeveelheid regen goed mee, al waren de temperaturen aan de lage kant. De laatste 2 uren – tijdens de lange afdaling naar Triacastela – krijgen we uitbundig de zon te zien en kregen we wel aangename temperaturen.

We vonden opnieuw een leuke Albergue en trokken goedgeluimd het kleine stadje in.

We genieten van een menuutje van 10€ en bestellen een extra drankje in ruil voor de WiFi-key om aan de blog te kunnen werken. Morgen – als ’t God belieft – bereiken we Sarría en vrezen we voor meer drukte op de Camino. Sarría is het uiterste startpunt voor toeristen die met de minste inspanning/tijd – en liefst met nagestuurde bagage – de laatste 100km te voet of 200km per fiets afleggen om alsnog een Compostela in ontvangst te kunnen nemen.

Vannacht wederom prima geslapen. Ons ontbijt (in de albergue) stond om 6:30 al klaar, keuze genoeg. We roosteren ons een aantal sneetjes toast-brood die we rijkelijk met confituur beleggen. Rond half acht – denk ik – waren we al onderweg. Er stond een stevige koude wind. Toch vertrokken we in t-shirt! Na een uurtje toch beslist om een fleece aan te trekken. De zon zat tot een uur of 10:30 verstopt achter de bergen, nadien was ’t opnieuw bakken & braden!

Vandaag stond er ruim 28km op’t programma. De eerste 21km viel er echter niets te beleven. We lopen heel lang achter de vangrail van een gewestweg, na 18km lopen we uiteindelijk langs kleine gemeentelijke asfaltwegen en passeren heel wat mooie kleine dorpjes. Vanaf 21km gaat het mooi en sterk omhoog (500 hoogtemeters op 7km) langs bergwegels. We komen in topvorm en leven ons uit als volleerde berggeiten.

In O Cebreiro – onze geplande stopplaats voor vandaag – is een soort braderie bezig, zodoende zien we van het “beschermde” dorpje niet veel.

In alle herbergen en “hotels” blijken de kamers “gereserveerd”, maar bij de 6e poging hebben we wel geluk : ze hebben nog een tweepersoonskamer vrij. Het wordt kiezen of delen :  45€, badlinnen en bedlinnen inbegrepen of doorstappen naar het volgende dorpje… Niettegenstaande we het aan de dure kant vinden  houden we het voor bekeken en nemen de kamer. Jammer genoeg is er geen gsm-ontvangst noch WiFi op de kamer.

We hebben zonet Castilla y León achter ons gelaten en genieten de komende dagen van Galicië. Het uitzicht is hier fenomenaal. Ongelooflijk hoe veel we vandaag hebben geklommen en morgen zullen dalen. ?

De foto’s van vandaag heb je nog te goed, maar de moderne communicatiemiddelen zijn in dit deel van het Spaanse land nog niet ingeburgerd blijkbaar! Sloppel a todos!

Update : nu met foto’s!

P.S. Je weet ongetwijfeld nog dat je het overzichtskaartje met onze locatie kan raadplegen op de homepage. ?