Al veel bedrijvigheid om 6u vanmorgen. Op’t gemakske ingepakt en iets na 7 ontbijt aan de overkant. Rond 7:40 de tocht aangevangen. Ook op’t gemakske. Op de helft van’t traject een koffiepauze ingelast. Op 8km van aankomst me laten verleiden in een klein omtoertje. Dacht dat het weer een cafeetje was, maar ’t was een kerkje. Een Italiaanse pelgrim was achteraan gaan bellen en een zustertje kwam de pelgrimskerk laten bezichtigen. Ook efkes binnengegaan.

De doortocht langs Villava bij La Trinidad de Qaeda was het hoogtepunt van de dag wat bezienswaardigheden betreft.

Bij aankomst in Pamplona ingecheckt bij Jezus & Maria ?. Nadien een blik in de kathedraal geworpen en wat later een pintje om het af te leren.

diner bij bar maltea. Voor de free WiFi maar ook Om op te warmen. Teskaatindealberguemetalledeurenopen! Schol!

soit. Foto’s

Koffiepauze

En verder : bedtijd voor bibi. Ik heb trouwens goed nieuws : de oordopjes zijn terecht. ?Allee, in de veronderstelling da’k ze terug kan vinden seffens! Morgen een relatief makkelijke etappe met ongetwijfeld een emotioneel momentje na 13,4 km op de Alto de Perdón.

Ontbijt werd pas om 7:30 geserveerd in een cafeetje vlakbij de albergue. Eigenlijk is dit veel te laat, en ook veel te duur voor 1 snee geroosterd brood, ne koffie en ne fruitsap. Soit. Om 8u was ik al onderweg. Jammer dat het regende. Vergeleken met gisteren was deze trip een makkie. Maar ik onderschat het niet. De rugzak is geen kado. Ik veronderstel dat ik binnen een dag of 3 de bergen trotseer als een dartele hinde.

Heb vandaag een aantal kilometers gelopen met een Française. Dame is 3 weken geleden gestart in Limoges en deed ondertussen een 500km. De eerste dagen waren een hel – overal pijntjes – maar ze voelt zich nu in topconditie. Binnen een week of 5 hoopt ze binnen te zijn. In Compostela bedoel ik… Al maakt het haar niet uit. Ze heeft net zoals iedereen nood aan onthaasting, de rust van de natuur, tijd om een en ander te ordenen in’t koppeke.

Opmerkelijk hoeveel amerikanen en australiërs er op de camino zitten. Werd zonet in de albergue aangesproken door een Amerikaanse die zich nog onze babbel van gisteren herinnerde. Super eigenlijk.

Soit. Genoeg geleuterd, tijd voor een paar sfeerbeeldjes… de foto’s worden van de camera naar de iPad geïmporteerd, en het is niet steeds duidelijk of ze scherp zijn of niet. Als ze flou zijn moet je ze maar onder de noemer ‘kunst’ zetten! ?

Mijn pint is nu ver leeg. ‘k Ga afsluiten. En fleus naar den apotheek achter oordopjes… mijn op-maat-gemaakte exemplaren ben ik kwijt miljaardedju! Dan een stukske eten en bed in!

sloppel!

Roncesvalles stelt eigenlijk niet veel voor : een albergue met 183 bedden, mooi in coupés verdeeld met 2 stapelbedden, 4 lockers en 2 stopcontacten. Bij het inchecken wordt gevraagd of je het pelgrimsmenu wil ’s avonds, en het ontbijt. Pelgrimsmenu is 10 euro, ontbijt 3,50. Het wordt geserveerd in de 2 restaurants van ’t “dorp”, beide restaurants geven identiek dezelfde kost (soep, voorgerecht, hoofdschotel (vlees of vis) en een dessertje en 2 flessen wijn / 8 personen. Als je kiest om deze niet te nemen maar in het restaurant zelf iets te kiezen… krijg je krak hetzelfde 🙂 al blijft er de mogelijkheid om de dagschotel te nemen.

Het ontbijt. . Da’s een ander verhaal. Ik en zovelen anderen raden af om te ontbijten in Roncesvalles. Ik heb me ook laten vangen in de overtuiging dat het ontbijt inhouse wordt geserveerd. Loop direct naar het volgende dorp, Burguete, een kilometer of 2 verder. Daar gaat het restaurant al om 7u open (ipv 7:30) en heb je meer keus en waar voor je geld.