Vannacht heeft Diane blijkbaar goed doorgewerkt aan de blog. Ze kwam zich rond den tweëen naast mij neder vleien en had bijgevolg een korte nachtrust. Ik daarentegen kroop in de nest rond elven en sliep als een blok beton en was bijgevolg heel goed uitgeslapen toen we om 8u naar het ontbijt trokken. Plan was vandaag de Gorges du Verdon met de wagen te verkennen, en we zouden ook een sportievere inspanning leveren door le Sentier de Pêcheurs te wandelen, een lus van 6km, volgens de boekskes 3uur…
Na kleine inkoop van een ‘overlevingspakket’ en een tankbeurt aan de supermarkt konden we op weg.
Aan La Colle de l’Olivier parkeerden we de wagen en begonnen om 12u stipt aan onze wandeling.
Volg de gele lijn.
40 minuutjes later stonden we al met onze voeten bottinnen in de Verdon.
De terugweg was zwaarder : er waren klauterpartijen aan metalen kabels en een steile beklimming langs door een kabbelend beekje…
Tegen 15u waren we terug aan de wagen. De boekskes zijn dus just! Na een korte lunchpauze (we hebben een beetje op z’n Hollands kampeerstoeltjes uitgeklapt en de koelbox geopend) trokken we opnieuw de wijde wereld in…
Prachtige natuur, zelfs een drietal arenden gezien.
De plannen om ook de zuidkant vandaag nog af te werken hebben we helaas moeten uitstellen, maar wees gerust, van uitstel komt geen afstel!!!!
We waren pas om 20u terug op de kamer. Na een snelle douche namen we het avondmaal bij Patacrepe, hier vlakbij het hotel. Chaos alom. We bestelden een aperitiefje, een hoofdschoteltje en een bijhorend drankje… Onze bestelling werd in deze volgorde aan tafel gebracht : karafje water, hoofdschotel, aperitief (als de hoofdschoteltje al half op was) en dan … euhm niks meer. De wijn en het pintje waren blijkbaar gestraft en hebben onze tafel nooit bereikt… Ze zijn wél op de rekening geraakt, da was dan toch al iets.
Nu zitten we met een pousse-cafeeke in de lobby van ’t hotel aan deze blog te werken… Mijn werk zit erop, jullie wachten nu nog op de foto’s die mijn vrouwtje voor haar rekening neemt.
Sloppel
