Vandaag vertrekken we vanuit de stad Ružomberok naar Vlkolínec. Na een korte intro begonnen we aan de Calvarieberg. Boven hadden we prachtig zicht op Ruzomberok.Na een korte rust trekken we verder… We lunchen met zicht op Vlkolínec.

Nadien start de afdaling die door de nattigheid en steilheid redelijk zwaar is. Aangekomen te Vlkolínec. Het dorpje kent een veertigtal bewoonde authentieke historische gebouwen, en verkreeg daarom een plaatsje op de werelderfgoedlijst van UNESCO. We kregen een dreupel en een lokale knabbel. Zo hadden we weer energie voor de rest van de tocht. er is zelfs wa klank bij de schaapkes, een heus concert zelfs…

Lekker geslapen vannacht. Na het ontbijt terug met z’n allen de bus op. Nu richting Sojka Resort, waar een lunchpakket op ons staat te wachten zodat we direct met onze eerste wandeling kunnen starten; nl. een lus in de omgeving van het hotel. Maar… onderweg kregen we de melding dat het in het gebergte keihard aan’t regenen is en een wandeling hierdoor te gevaarlijk en bijgevolg uitgesloten is. Als alternatief bezochten we Banská Bystrická, een dorpje met mooi centrum, een oorlogsmuseum en een kanjer van een shoppingcenter dat vandaag – zondag – open is.

Na een frisse pint in een lokaal brouwerijtje trok Diane met de buurvrouw naar “de soldekes”, terwijl de buurman en ik in de gietende regen naar het oorlogsmuseum trokken en nadien toch nog richting shoppingcenter trokken om op te drogen.

Om 16:40 bereikten we dan ons hotel waar we uitbundig verwelkomd werden en een drankje aangeboden kregen.

Na het opzoeken van de kamers en een douche schoven we aan aan het buffet. Na een ferme slaapmuts zochten we al vrij snel ons bed op.

Hopelijk krijgen we morgen beter weer, want we hebben zin om te stappen!

Héél vroeg dag vandaag. Om 2u30 was de wekker er al. Om 3u40 komt de taxi ons zevental (de geburen en onszelf) oppikken. We worden verwacht om 4h15 aan check-in 1 en 2 van Brussels Airlines. De rest van de groep wordt met de bus gebracht. We waren dus ruim op tijd, want de vlucht naar Wenen vertrekt pas om 7u10. Althans… dat was het plan. We zijn uiteindelijk pas om 8u15 kunnen vertrekken omdat de instapbrug niet kon weggehaald worden.

Na de landing was het spannend afwachten of alle valiezen mee waren. Spijtig genoeg ontbrak de reiskoffer van één van onze medereizigers. Met enkele dagen vertraging en wat omzwervingen langs Venetië is ze uiteindelijk toch aangekomen.

Bij aankomst te Wenen stonden de gidsen ons al op te wachten en we vertrokken met de bus naar Bratislava, een ritje van een kleine 3 kwartier. We kregen een korte stadswandeling voorgeschoteld en op de middag een typische Slowaakse lunch.
Nadien volgende het tweede deel van de wandeling en kregen we nog ruim de tijd om vrij de stad te verkennen. Ondertussen was het al goed beginnen regenen en besloten we de innerlijke mens te verwarmen met een stevige hete koffie.

Rond een uur of vier besloten we de wandeling met nog een kleine stuiptrekking richting hotel-voor-een-nacht waar we een driegangenmenu achter de kiezen kregen.

Nadien trokken we met de buren nog naar een kleine stadsbrouwerij vlakbij; een mooie gezellige kroeg met lekkere zelfgebrouwen biertjes als slaapmutsje voor een deugddoende nacht.