Vannacht slecht geslapen door de regen die tegen de rolluiken bleef gutsen. Gelukkig was’t vanmorgen over toen we rond 8:15 vertrokken naar Muxía. Thermometer gaf dan al 17° aan. Helaas duurde het niet lang. Tegen 10:00 moesten we onze regenjas bovenhalen. En die kon pas terug uit – een goed stuk – na de middag. Het landschap met mooie bospaden, eiken en eucalyptus bleef ons deel vandaag, al waren er ook wel (te) veel stukken asfalt.

Tegen een uur of 3 klaarde de hemel uit en bij aankomst in Muxía straalde de zon.

Net voor inchecken verwelkomd door mede-Padstappers Lieve & Ivan. Na een douchke nog snel eerst even naar het Sanctuarium gewandeld en nadien samen een aperooke genomen. Tegen negenen schoven we onze benen onder tafel bij A De Loló. Heerlijk gedineerd met een superwijntje.

Sloppel!

Afgelopen nacht was een ramp. We kregen als Peregrino-korting een driepersoonssappartement met ingerichte keuken en al. Alleen… eigen potje koken ging niet want geen potten of pannen; 3e persoon laten zitten ging niet wegens geen stoel; een glaasje water drinken ging niet wegens slechts 1 glas… rolluiken gingen maar half dicht enzoverder, enzoverder.

’s Avonds bij de dagschotel liep het ook al goed fout : we bestelden “steak” zoals op menukaart stond, en we kregen 6 half verlebberde varkensribbekes. Naderhand zagen we de tweetalige kaart : “churrasco” (ribbekes) vertaald als “steak”.Als ik de garçon attent maakte op het vertaalprobleem, was er volgens hem geen probleem… heb toch zijn afval geweigerd en krijg – bij wijze van geste-op-zaterdag een uitgebakken kiek met rauwe frieten. We keken al hoopvol uit naar het inbegrepen ontbijt. Ook dat viel effe tegen.

Vandaag opnieuw een tocht in de bossen, al moet gezegd daf de bossen meer en meer plaats ruimen voor asfalt. ’t Was vandaag een lange etappe (32km). Om morgen Muxía te bereiken moeten we minstens 38km doen. We overwegen om de rugzak te laten nasturen om morgen eens “beuzze” te kunnen geven…

Zitten momenteel in het hol van Pluto “A Picota” en niet in Olveiroa zoals gepland. Daar zitten een paar goede recensies voor iets tussen… maar toch!  Geen enkele horecazaak is open wegens zondag, maar dankzij de uitbaatster van Albergue toch een stek gevonden om te dineren : superlekker mals vlees, maar zelf te bakken op la piedra! Echt genoten! Topvleesje! Moet niet altijd pelgrimsmenu zijn.

Kweetet, ’t is nog vroeg, maar gaan nu slapen. Morgen lange dag! Sloppel! Hasta mañana!

Na de Camino Francés beginnen we vandaag aan de Camiño de Fisterra, een vierdaags extraatje van om en bij de 115 km richting westkust.

Vannacht redelijk vaak wakker geworden, en dan opeens was ’t 7:30. Toch maar opgestaan en ontbijt genomen in de keet naast ons. Tegen 9u zijn we pas echt vertrokken op de Camiño de Fisterra. Relatief korte etappe van 21 km met vele stukken natuur, maar ook meer dan genoeg verhard. Genoten van de rust onderweg. Ook van de mooie bospaadjes. Rond de middag een flinke plensbui gehad, maar we zaten dan gelukkig te lunchen. Toch de regenfrakskes aangetrokken, maar die speelden we alweer snel uit toen we aan de klim van Augapesada begonnen. Prachtige klim tussen eik en eucalyptus (voor de verandering). Onderweg bieden locals fruit uit hun tuin aan. Mooie geste. We namen elk een appeltje.